Wat is een beperking of stoornis
Sportkanjerclub Land van Cuijk staat open voor kinderen die een
beperking of een stoornis hebben. Sporten is juist voor deze kinderen
heel belangrijk. Binnen de Sportkanjerclub is er kennis aanwezig over
verschillende beperkingen en stoornissen. Verder kunne samenwerkingspartners
van Sportkanjerclub des gewenst gevraagd worden om extra ondersteuning te
bieden daar waar nodig.
Ontwikkelingsbeperking of ontwikkelingsstoornis?
Een ontwikkelingsbeperking is een
neurologische of psychische aandoening die optreedt bij kinderen of
adolescenten en die een belemmering en/of afwijking vormt in de normale
ontwikkeling. Ook bij volwassenen is zo'n stoornis soms nog te traceren, maar
met de leeftijd neemt de kans op succesvolle behandeling gewoonlijk af.
De symptomen zijn uiteenlopend en er kunnen ook verschillende oorzaken zijn.
Sommige aandoeningen zijn blijvend, andere zijn tijdelijk. Soms ontstaan de
symptomen als reactie op een schokkende ervaring, in andere gevallen ligt de
oorzaak in erfelijke factoren of een lichamelijke ziekte. Ook omgevingsfactoren
kunnen mede van invloed zijn, evenals opvoedingsfactoren.
Bij onderzoek is het van belang dat gelet wordt op alle factoren die bij de
ontwikkeling van het kind van belang zijn, omdat deze doorlopend van invloed op
elkaar zijn. Zo kunnen kinderen met een lichamelijk probleem aangetast worden
in hun gevoel van eigenwaarde en zich hierdoor minder sociaal opstellen.
Dit wekt een reactie op van de omgeving, die vervolgens weer van invloed is op
de psyche van het kind. Dit is slechts een voorbeeld van hoe een wisselwerking
van verschillende factoren zijn uitwerking kan hebben.
Soorten ontwikkelingsbeperkingen.
De DSM-IV (diagnostisch handboek) onderscheidt de volgende
groepen ontwikkelingsstoornissen:
· Persoonlijkheidsstoornissen
& verstandelijke beperkingen
· Leerstoornissen
(waaronder dyslexie en dyscalculie)
· Motorische
stoornissen (dyspraxie)
· Communicatiestoornissen
(waaronder stotteren)
· Pervasieve
ontwikkelingsbeperkingsen (Autisme verwante stoornissen)
· Aandachtstekort-
en gedragsstoornissen (ADHD, ODD, CD)
· Eetstoornissen
in de kinderleeftijd (waaronder pica en ruminatiestoornis)
· Ticstoornissen (waaronder
het syndroom van Gilles de la Tourette)
· Stoornissen
met de ontlasting(enurese en encoprese)
· Andere
stoornissen in de kinderleeftijd of adolescentie (separatieangst,
hechtingsstoornis, selectief mutisme, stereotype bewegingsstoornis)
Wat doe je bij een vermoeden van een ontwikkelingsbeperking?
Ontwikkelingsbeperkingen openbaren zich meestal al op jonge leeftijd
en kunnen ook al op jonge leeftijd (meestal vanaf de peutertijd) worden
vastgesteld. Na de geboorte worden door de verloskundige, gynacoloog of
kinderarts al diverse onderzoeken gedaan naar de klinische condities van het
kind (Apgar-score).
Gedurende de eerste levensjaren van een kind kan een ontwikkelingsbeperking
zich op verschillende manieren openbaren. Vaak blijven kinderen merkbaar achter
in het maken van (oog)contact, zitten, lopen, staan, praten en variatie in
spel.
Heb je het vermoeden dat je kind een ontwikkelingsbeperking heeft, is het
raadzaam zo snel mogelijk contact op te nemen met de huisarts, zodat die je kan
verwijzen naar een organisatie die het kind kan onderzoeken. Hoe eerder je
actie onderneemt, hoe groter de kans dat een kind baat heeft bij hulp. Neem dus
altijd het zekere voor het onzekere.